İki Efendiye Kul Olunmaz

Modern insanın yaşamında para önemli yere sahiptir ve ihtiyaçtır.İnsanlar paraya o kadar önem vermiş ki paranın çokluğu insanı kültürlü ve zeki olduğunu zannetmiş ve öyle kabul ettirmişlerdir.Kültürle paranın ne ilgisi varsa artık(!) Bir de paranın gücü var,para sayesinde insanlar güç elde eder hatta bu güç için insanlar,devletler bile birbirine savaş açıyor ve binlerce masum insan hayatını kaybedip ölüyor.

Para önemsiz demiyoruz ama neden bu kadar abartılıyor.Bir kağıt parçası ama insanlar para için birbirine ihanet ediyor kısacası insanlar para için köle oluyor,parayı efendisi olarak görüyor ama Kutsal Kitap iki efendiye kul olunmayacağını söylüyor yani hem paraya hemde Tanrıya,birini seven diğerinden nefret edeceğini ifade ediyor (Matta 6:24).Para sadece bir örnek para yerine başka şeylerinde kölesi olmuyor muyuz.Şehvet,aşk,mülk,hırs,gurur,kibir vb. gibi.Biz Tanrıyı sevmiş değildik ama Tanrı bizi sevmişti ve bizim günahlarımız için kurban göndermişti.(1.Yuh.4:10) Bizim için canını hiç düşünmeden feda eden (Yuh.15:13) Rabbimiz için kölesi olduğumuz şeyleri feda edebilir miyiz,edebiliyor muyuz? 

Benliğin bu işlerinde mutlu olabilir miyiz?Benliğe uyan işler tıpkı sağlığımızı bozan şeyler gibi ruhumuzu ve psikolojimizi bozar ve mutsuz eder.Benliğe dayanan işlerde ölüm vardır ve Tanrıya düşmandır ama Ruha dayanan işlerde yaşam ve esenlik vardır (Rom.8:6-7). O zaman bizi bu kadar seven Tanrı için biz fedakarlık etmezsek sonumuz ne olur?Son zamanlarda yağ taşıyan kızlar misali hazırlıklı olamazsak ve büyük hüsrana uğrar ve kaybederiz.(Matta 25:1-13)